Emilia Pyka - I st. licencjat Grafika
,,Pętla’’/animacja
,,Pętla’’/animacja
Sen jest ważnym i nieodłącznym elementem naszego życia - pozwala odpocząć, czasem też uciec od rzeczywistości. Bywa jednak również przestrzenią, w której miejsce mają dziwne i niezrozumiałe scenariusze, które być może stanowią jakieś odbicie realnych emocji lub obaw. Szczególnie interesujące są sny świadome i półświadome, które często przynoszą większe zmęczenie niż wypoczynek. ,,Pętla’’ jest animacją opowiadającą o właśnie takim śnie - dziwnym, zapętlonym i pokazującym, że granica między snem a jawą jest cienka, lecz czasem trudna do odnalezienia.
Projekt jest próbą odtworzenia historii sennej, której sama doświadczyłam. Animacja poklatkowa i rysunek jest czymś, co towarzyszy mi od lat, a w tym przypadku ta technika wydała mi się idealna do przedstawienia zamkniętej historii snu. Pomysł na fabułę zrodził się niemal od razu po przebudzeniu z faktycznego snu, który miałam już dobre kilka miesięcy temu. Prawie nigdy nie miewam świadomych snów, dlatego ten sen wydał mi się bardzo dziwny, może nawet nieco traumatyczny. Emocje, które mi towarzyszyły starałam się oddać w swojej pracy.
Częściową inspiracją do stworzenia projektu były również dwie inne animowane realizacje - ,,Who's hungry?” (2009) Davida Ochsa oraz ,,Vincent’’ (1982) Tima Burtona. Pierwszy wymieniony tytuł jest krótką, choć dość makabryczną historią dwójki dzieci porwanych przez lodziarza, który zamierza je zjeść. ,,Vincent’’ natomiast opowiada o pozornie zwykłym 7-letnim chłopcu, który w wolnych chwilach oddaje się wyobraźni i marzeniom inspirowanym poezją Edgara Alana Poe. Oba filmy łączy monochromatyczna paleta oraz trwała atmosfera niepokoju nasilana przez nieco groteskowy wygląd postaci oraz oprawę dźwiękową. Płynna, rysowana animacja i narastający niepokój ,,Who’s hungry’’ wraz z przebitkami świata wyobraźni ,,Vincenta’’ dały mi bazę pod wybór techniki i motywów w tworzeniu własnej animacji.
Klimat groteski i horroru w pracach graficznych i animowanych bardzo do mnie przemawia, zarówno przez możliwości oddania emocji w ciekawy i dynamiczny sposób, jak i otwartość w tworzeniu postaci, sytuacji i środowisk. Chciałabym, aby moje przyszłe projekty mogły rozwijać się z zachowaniem tych właśnie elementów.
Animacja składa się z trzech sekwencji, które nazwałam ,,pętlami”. Stworzona przeze mnie postać przemierza zapętlenia, z początku nieświadoma próżni, w której się znajduje. Z każdym kolejnym przebudzeniem jednak zdaje sobie sprawę, że coś jest nie tak, zauważając niepasujące elementy i ostatecznie siebie samą, co łamie całą iluzję. Momenty te są nawiązaniem do niepokojącego klimatu, który odczuwamy w snach. W przypadku snów półświadomych staje się on dodatkowo przytłaczający, szczególnie gdy nie możemy się obudzić. Bohater animacji przeżywa podobne momenty - chwilowy stres związany z odkryciem że śni, który później przeradza się we frustrację (skoro wiem, że śnię, to dlaczego nie mogę się obudzić?). Utknięcie w tak biernym stanie, choć najczęściej trwające kilka chwil, może przyprawić o ciarki i złość na myśl o gwarantowanym bólu głowy, który nas czeka po faktycznym przebudzeniu. Tkwiąc w świadomym śnie, bohater animacji przypomina sobie o pewnym fakcie, który zwykle jest równoznaczny z pobudką i zakończeniem snu - śmierci. Działa to i w tym przypadku - postać w końcu budzi się, tym samym przerywając pętle i towarzyszącą im ciężką atmosferę. Świat ,,realny” w którym budzi się bohater stanowi zarówno moment uspokojenia i zamknięcia jak i wyjaśnienie niepasującego elementu w ,,pętlach’’.
Film został wykonany w technice cyfrowej animacji poklatkowej z elementami kolażowymi, które skanowałam i wklejałam do projektu. Całość została stworzona przy pomocy programów: Procreate, Procreate Dreams, WavePad oraz Adobe Premiere Rush.
Emilia PykaFotografie z dyplomu: Oleksii Soboliev
Emilia Pyka, „Pętla”, animacja dyplomowa, 3"10"
Emilia Pyka, Proces tworzenia animacji „Pętla”