Paulina Kłos - I st. licencjat Grafika
Lacuna manualnie animowana książeczka.
Lacuna manualnie animowana książeczka.
Lacuna
Słowo „lacuna” pochodzi z łaciny, gdzie oznacza lukę. Z tego słowa wywodzi się również językowe pojęcie luki leksykalnej – zjawiska występującego, gdy w danym języku brakuje słowa, które określałoby jakiś przedmiot, osobę, bądź zjawisko. Inspiracją do powstania pracy była nieprzetłumaczalność wyrazów – niemożliwość odtworzenia ich znaczenia precyzyjnie, jednym słowem, w języku polskim. Słowa świadomie wybrane zostały z różnych języków, pochodzących z krajów o bardzo różnorodnych kulturach, często odległych od siebie nawzajem.
Projekt przedstawiony został w formie książki, rozkładającej się w ciąg przeplatających się, ruchomych ilustracji i opisowych tłumaczeń obcych słów, dla których zabrakło określeń w języku polskim. Każda ilustracja wyposażona jest w manualnie animowany komentarz, który uwydatnia znaczenie danego wyrazu i pozwala odbiorcy głębiej wniknąć w przedstawioną sytuację, odczuć ją i zrozumieć poprzez samodzielne dotknięcie obrazu. Praca przedstawia zarówno sytuacje z życia codziennego, jak ich fantastyczne interpretacje. Dodane, obce określenia pozwalają odnaleźć dodatkową głębię i czar w rzeczach zupełnie zwyczajnych.
Ilustracje zostały wykonane w technice kolażu połączonego z rysunkiem. Każda strona obrazuje inny moment, wyraz, sytuację, a jednocześnie stają się one stylowo spójne. Ciągła forma zmusza odbiorcę do doszukania zależności pomiędzy obrazem, a komentarzem. Praca tworzy własną rzeczywistość, buduje odmienny, zróżnicowany świat. Przeplatają się w nim elementy realne z fikcyjnymi, pochodzącymi z wyobraźni autorki.
Inspiracją do wykonania pracy stały się interaktywne książki dla dzieci, które, pozwalają na aktywne uczestnictwo w procesie percepcji, a wprowadzenie niektórych elementów ilustracji w ruch, wyzwala u nich wiele emocji. Książka jest skierowana przede wszystkim do dorosłych odbiorców, jako zaproszenie do wywołania tych samych głębokich odczuć, co dawniej przy literaturze dziecięcej, za pomocą oszczędnej, niedopowiedzianej linii, która zostawia miejsce na własny komentarz.
Przesłanie pracy jest afirmatywne. Skupia się na tym, aby w każdej sytuacji doszukiwać się głębszego znaczenia. Nieprzetłumaczalne wyrazy są istotnymi, choć drobnymi częściami filozofii danej kultury, przekazują sobą energię. Jedyną barierę do jej odtworzenia stanowi język, będący niedoskonałym tworem. Konkretny odpowiednik słowa w języku nie zawsze jest potrzebny, aby odczytać znaczenie danego wyrazu, zrozumieć je i wpleść w kanwę własnego życia codziennego. Mimo iż wyrazy w pracy pochodzą z różnych stron świata, ona sama obrazuje, że jako ludzie nie różnimy się aż tak bardzo, jak nam się czasem wydaje i wszyscy dzielimy podobne zachowania, czy drobne przyjemności.
Słowo „lacuna” pochodzi z łaciny, gdzie oznacza lukę. Z tego słowa wywodzi się również językowe pojęcie luki leksykalnej – zjawiska występującego, gdy w danym języku brakuje słowa, które określałoby jakiś przedmiot, osobę, bądź zjawisko. Inspiracją do powstania pracy była nieprzetłumaczalność wyrazów – niemożliwość odtworzenia ich znaczenia precyzyjnie, jednym słowem, w języku polskim. Słowa świadomie wybrane zostały z różnych języków, pochodzących z krajów o bardzo różnorodnych kulturach, często odległych od siebie nawzajem.
Projekt przedstawiony został w formie książki, rozkładającej się w ciąg przeplatających się, ruchomych ilustracji i opisowych tłumaczeń obcych słów, dla których zabrakło określeń w języku polskim. Każda ilustracja wyposażona jest w manualnie animowany komentarz, który uwydatnia znaczenie danego wyrazu i pozwala odbiorcy głębiej wniknąć w przedstawioną sytuację, odczuć ją i zrozumieć poprzez samodzielne dotknięcie obrazu. Praca przedstawia zarówno sytuacje z życia codziennego, jak ich fantastyczne interpretacje. Dodane, obce określenia pozwalają odnaleźć dodatkową głębię i czar w rzeczach zupełnie zwyczajnych.
Ilustracje zostały wykonane w technice kolażu połączonego z rysunkiem. Każda strona obrazuje inny moment, wyraz, sytuację, a jednocześnie stają się one stylowo spójne. Ciągła forma zmusza odbiorcę do doszukania zależności pomiędzy obrazem, a komentarzem. Praca tworzy własną rzeczywistość, buduje odmienny, zróżnicowany świat. Przeplatają się w nim elementy realne z fikcyjnymi, pochodzącymi z wyobraźni autorki.
Inspiracją do wykonania pracy stały się interaktywne książki dla dzieci, które, pozwalają na aktywne uczestnictwo w procesie percepcji, a wprowadzenie niektórych elementów ilustracji w ruch, wyzwala u nich wiele emocji. Książka jest skierowana przede wszystkim do dorosłych odbiorców, jako zaproszenie do wywołania tych samych głębokich odczuć, co dawniej przy literaturze dziecięcej, za pomocą oszczędnej, niedopowiedzianej linii, która zostawia miejsce na własny komentarz.
Przesłanie pracy jest afirmatywne. Skupia się na tym, aby w każdej sytuacji doszukiwać się głębszego znaczenia. Nieprzetłumaczalne wyrazy są istotnymi, choć drobnymi częściami filozofii danej kultury, przekazują sobą energię. Jedyną barierę do jej odtworzenia stanowi język, będący niedoskonałym tworem. Konkretny odpowiednik słowa w języku nie zawsze jest potrzebny, aby odczytać znaczenie danego wyrazu, zrozumieć je i wpleść w kanwę własnego życia codziennego. Mimo iż wyrazy w pracy pochodzą z różnych stron świata, ona sama obrazuje, że jako ludzie nie różnimy się aż tak bardzo, jak nam się czasem wydaje i wszyscy dzielimy podobne zachowania, czy drobne przyjemności.
